س.سارو شعر پنجم (باز هم دکتریه)

.ادامه مطلب لطفا

چه گویم از چه مویم جز پزشکی

غرض زین شعر من نادان و عاقل

خدا داند نباشد جز غم دل

بود صحبت ز دانشجوی کشکی

ز دانشجوی خوش فکر پزشکی

زمان این را طلب دارد که گویم

ز نقص این جوانان عیب جویم

در این مبحث منم ، آن کس که شیرم

پزشکان را به باد سخره گیرم

هزاران فعل شیرین پزشکان

در این هنگامه گویم با دل و جان

*

پزشکان نور چشمند و عزیزند

همه دارای تشخیص و تمیزند

ز سر تا پای ایشان کبر بارد

زبان ، از گفتنش ، آزرم دارد

پزشکان و طبیبانی که امروز

از ایشان است دلها ماتم اندوز

پزشکان تخصص یا عمومی

چه بومی ، آشنا یا غیر بومی

یکی همچون فلج دیگر چو افلیج

یکی باهوش و دیگر اندکی گیج

فقط در زندگانی درس خواندند

به گوش این عزیزان ترس خواندند

که گر درست نخوانی وای بر تو

برو یک کارگر یا آشپز شو

پرانتز را همی من می گشایم

که از اذهان غبار غم زدایم

هم این انسان شریف است و همان یَک

تو هرگز ذره ای در آن مکن شک

تمام طول عمرت درس و درس است

درِ ورزش هم اکنون بایدت بست

اگر ورزش هدف سازی تمام است

خبر دیگر ز دکتر والسلام است

هنر ، آخر به کارت کی بیاید ؟

هنر هرگز نباید درس باید

برای تو رمان سمی است مهلک

تو می باشی به راه درس سالک

شکرخان ! طفلکی ! کنکور داری

تو می باید خود از ما دور داری

به مهمانی مرو قربان قدت

به مقصودت رسی کوتاه مدت

سخن هایی چنین ایشان شنیدند

بدین خاطر ره عزلت گزیدند

قرنطینه شدند اندر اتاقی

نه در ، یا پنجره بودش نه طاقی

کم از زندان نبود آن کردگارا

چرا آخر چنین باشد خدایا

گنهکارند یا مجرم که این سان

به زندانی چنین رفتند ، ایشان

جوانانی چنان سرزنده و شاد

تمام زندگی بردند ، از یاد

پس از کنکور هم ، آزار دیدند

ز دانشگاه ، هم رنجی کشیدند

ز شب تا صبح یا بالعکس خواندند

فقط ، اندر خم یک کوچه ماندند

*

پس از چندی به آزادی رسیدند

عمومی را سپردند و چه دیدند ؟

عمومی کی جواب آن تلاش است ؟

جواب خوردن یک وعده آش است

کنون باید دوباره درس خوانی !!!

که در راه تخصص وا نمانی !!!

*

کند لعنت همه دنیا و مردم

ولی من گویمش آقا بشو گم !

تو نامش را گذاری زندگانی ؟

ببر لذت ز ایام جوانی

کسی را گوش استعما نباشد

کسی آگاهِ حرف ما نباشد

کند یک بار دیگر کار قبلی

چنین گوید " الها ! عزم ، هب لی "

تو بنگر تا چه حد است این علاقه

کند کاری زنم بر سر ملاقه !!!

خلاصه این عزیزان درسخوانند

سوارند و به راه درس رانند

خداوندا همه پیروز گردند

به راه زندگی بهروز گردند